The Global Acting Competition

I’ve never been much of a soccer fan. 

Oops, I’m supposed to call it football.  Who cares?

The only time I ever watch soccer is when the world cup is on.  And once in four years may be just a wee bit too much to my liking.

Most of the games are televised at horrible hours, so I only try to watch the first game of the evening.  Or parts of it, anyway – until I fall asleep, or get so angry that I switch over to watch a live dart-throwing competition.  Whoopie…

Watching 90 minutes of poor acting is worse than watching  national news bulletins on Namibia’s NBC channel.  Really.

I try to get excited about this sport, but the openly blatant acting is just too much for me.  Two players will run into each other, and both will act like someone just hit them with a baseball bat, or they would act innocent and indignant at whatever the other actor might have tried to imply.

This is not a manly sport.  These sissies do a ballet dance all over the field, and throw tantrums like actors in a bad Mexican soap opera.

You never even see a little blood – what good is a sport if you can’t see blood flowing? 

Why is this considered to be the world’s most popular sport?  Is it because men all over the world have been so emasculated that they like watching fairies dance over a football field?

Papiertjies vou

My seun is hierdie jaar in “Year 7”.  Elke jaar gaan die Year 7 groep na Canberra vir ‘n klas-uitstappie.  Om deel te neem aan die uitstappie, moet ons ongeveer $2000 neersit vir sy vliegkaartjie en alles wat daarmee saamgaan.

Dis nou $2000 wat ek nie regtig het nie. 

Toe kom my vrou op hierdie blink plan af.  Ander vriende van ons doen dit, en dis baie maklik.  Jy kry elke week ‘n string advertensie pamflette, vou hulle op en druk hulle in mense se posbusse in.  Baie maklik.

En hulle betaal enigiets tussen $30 tot $150 per week, afhangende van hoeveel pamflette daar was.

Met al die pamflet-vouery het ons nou al meer as $1000 weggesit van Maart-maand af.  Glad nie sleg nie.

Maar dis nie so maklik soos wat dit klink nie.  As dit ‘n rustige week is, kry jy net so 5 of 6 pamfletjies, en dis maklik.  Maar partykeer, soos vanaand, kry jy 11.  Ons doen nou twee areas – een area het 9 pamflette, die ander ene het 11.  En nou is vroulief siek.

En hier sit ek al heel Sondag aand en pamfletjies vou.  Die kinders is ook veronderstel om te help, maar met die tweede area wat ons bygekry het, moet Pa ook nou pamfletjies vou.

En dan moet al die goed nog afgelewer word. Nou ja, as mens dink aan watse tipe werk baie ander mense moet doen om baie minder as dit te verdien, dan moet jy seker dankbaar wees ne?

Die omie kom laai altyd sulke hope pamflette hier voor ons voordeur af.  Hy ry met so groot lorrietjie wat volgestapel is van die goed.  Hy klink asof hy ‘n griek of ‘n italianer of ‘n ding is.

Ek wonder hoeveel bome elke week afgekap word vir hierdie papiere wat in mense se posbusse ingedruk word, en dan tien-teen-een net so reguit asdrom toe gaan?  Hopelik gooi die mense darem die goed in die recycle bin.  Oompie Griek bring altyd te veel van die goed, dus is ons ou geel recycle-drommetjie altyd tot oorlopens toe vol met pamflette.

Alles vir ‘n goeie doel, natuurlik.

Hierdie week is daar goeie specials by Dick Smith vir groot HDTV’s en blueray disk players. KMart het sommer duisende goed op special. ToysRus het allerhande goed te verkwansel, en een of ander troeteldierwinkel verkoop wurm-medisyne en hondekos by die hope. Net in geval jy ‘n bargain gesoek het.

Genoeg nonsens gepraat - ek het pamfletjies om op te rol.